[tab]Dziewczyna podsumowała ofiarowany dowcip spojrzeniem, któremu nie sposób było leżeć dalej od rozbawienia i znów rozejrzała się po izbie, jakby szukała miejsca, o które mogłaby przywalić głową. Tydzień, miesiąc, rok, trzynaście lat… — w więzieniu własnej nienawiści nie był potrzebny kat, czas st...

[tab]— Jak długo? — wtrąciła bezzwłocznie. Zaczęła się szczerze zastanawiać, czy agresywna kuracja naszprycowanymi magią dekoktami nie okazałaby się warta ryzyka. Czas był ostatnią rzeczą, jaką chciała poświęcić. [tab]Słuchała szczegółowych wyjaśnień Riny bardziej z grzeczności, niźli zainteresowani...

[tab]Zmilczała uwagę, dziwne myśli i dziwne sny, i sięgnęła po dzbanek, z którego upiła kilka głębokich łyków. Nazwy poszczególnych składników wymienionych przez Rinę niewiele jej mówiły, uznała jednak, że gdyby wiedźma doprawdy chciała otruć ją lub odurzyć, miała już ku temu kilka znacznie lepszych...

[tab]Wzdrygając się gwałtownie, przebudziła się. Przebudziła się z poczuciem grozy tkwiącym głęboko w piersi, kłującym gdzieś w okolicy serca jak zadzior. Oczywiście, że znajomo. Alsvid dawno temu zwątpiła, żeby uczucie to kiedykolwiek miało ustać. Tym razem nie pamiętała wiele, właściwie nic. Koszm...

[tab]Wzruszyła ramionami i mimowolnie rzuciła okiem na skórę nad opatrunkiem na rękach, walcząc z odruchem, by się podrapać. Żadnych ukąszeń. Pierwszorzędna guślarska robota. Dziewczyna westchnęła, przyjmując odpowiedź Riny troszkę z rozczarowaniem… troszkę z ulgą. Bądź co bądź, miała nawet więcej p...

[tab]Alsvid postanowiła oszczędzić energię potrzebną na odpowiedzenie Emmerlingowi, gdzie mógł sobie wetknąć swoje oferty, dobre rady i dziesięciofuntowe karasie. Musiała wszak dokuśtykać jakoś do chaty. [tab]Za drzwiami powitał ją chłód cienia, przyjemny półmrok oraz przycupnięty w kącie Inkluz, ły...

[tab]Nogi Alsvid, jak na zawołanie o cyrkową sztuczkę, potknęły się wpół kroku, zmuszając ją do przytrzymania się futryny. Oraz do przemyślenia słów szpicla. [tab]Nie żeby wspomniany predykament jakimś cudem umknął jej uwadze między zwijaniem się z bólu a rzyganiem z bólu. Niemniej, zaciskanie zębów...

[tab]— Doprawdy — mruknęła, bezwolnie obracając szafir w zaciśniętej dłoni. [tab]Potraktowała nacechowane niekrytym fałszem i banałem pytania, jak czysto retoryczne, nie zastanawiając się nawet nad odpowiedzią. Bo i nie było co odpowiadać. Jedyną pamiętną okolicznością nabycia Draceny był fakt, że k...

[tab]— Zamierzałeś złożyć, prędzej czy później. [tab]Wyciągnęła dłoń. A kiedy wylądował na niej ów tajemniczy przedmiot, blady jak poranek, piękny, opalizujący tęczowymi refleksami słońca odbijającego się w krzywiznach misternego szlifu, westchnęła mimowolnie. Ale nie z zachwytu. Opuściła ramię i mo...

[tab]Alsvid odwróciła głowę, by nie zauważył wyrazu autentycznego, niepohamowanego zaskoczenia na jej twarzy, odrobinę za szybko, stwierdziła głowa. Nie, pamiętała przecież Sherida… prawda? Nie wiedząc, co odpowiedzieć — a nie zdarzało jej się to często — prychnęła kąśliwie. — Czyli zamierzałeś sobi...

[tab]Dziewczyna westchnęła, wyrwała z rejestru ostatnią stronę oraz tę, na której znalazła adnotację i pusty weksel dla znajomego biura maklerskiego, złożyła je i wepchnęła do kieszeni. Nie cierpiała mieć racji. [tab]— Kiepskie rozwiązanie — odparła z przekąsem — zważywszy, że sam nie wydawałeś się ...

[tab]— Moja matka-nieboszczka — zareplikowała, nie dając poznać po sobie, że oto, niespodziewanie, jego zainteresowanie wzbudziło jej zainteresowanie. No, no, no, sytuacja się zagęszcza, pomyślała. [tab]Chwyciła i otworzyła na kolanach ocalały z kantorka rejestr. Zawoalowanego błyskotliwą uwagą zapr...

[tab]Zajęło Alsvid chwilę skojarzenie skrytej pod kłębami dymu, puklami orzechowych loków i słomkowym kapeluszem niecodziennie chłopięcej twarzy z niecodziennie głębokim głosem oraz dłońmi gładkimi jak u skryby. A potem z czymkolwiek było tamto spotkanie w Jedwabnym Szlaku. Przypuszczała, że ugryzie...

[tab]Alsvid przełknęła rosnącą w gardle gulę i z trudem oderwała wzrok od spoglądającego na nią z pretensją dna wiadra. Nie zamierzała upadlać się jeszcze bardziej. Nie, zamierzała wyprostować się, zacisnąć zęby i znieść to wszystko, jak księżniczce przystało — bez pochlipywania, bez pociągania nose...

Nauka/bonus do geografii

Znalezienie drogi do kolejnego urzędu powinno być łatwiejsze.