Alsvid podziękowała panu Flatau za wskazówki oszczędnym skinieniem głowy. Wątpiła, by zauważał, a co dopiero doceniał podobne reweranse — sama nie doceniała — lecz podziękowania przystawały dobrym manierom wyniesionym z surowego, tradycjonalistycznego chowu właściwego dla południowych elit. Wbrew z...

I nie ma żadnego dowodu, że wiedział o niej Emhyr var Emreis.

Ivan: 29
Juno: 16
Kanel: 4
Kris: 12
Licho: 19
Lis: 4
Orlaith: 9
Pliszka: 10
Warn: 9
Wulf: 7

Co było bezpośrednią przyczyną pogromu na nieludziach w Ard Carraigh?

Według królowej Meve, zaczynała tak przebierać nogami, że podłożony pod nią chrust mógłby się zapalić.

— Do balwierza? Nie, nie wiem — odparła dziewczyna, przywiązując starannie mieszek za pasem. — Znam drogę do Vivaldich i zakładu Hasenclavera, jeśli to w pobliżu, to odnajdę się. Wcześniejszą prośbę pana Flatau zareplikowała jedynie wymownym, pełnym zrozumienia milczeniem, właściwym dla wysłuchania...

Blondyn obruszył się początkowo, lecz zaraz machnął ręką i pokiwał głową ze zrozumieniem. — Racja, druhu, pszepfaszam. Przepfaszam. Zapadła między nimi cisza, nijak niezręczna, niezręczność nie przydarzała się w tak zażyłym i dystyngowanym towarzystwie, lecz dłuższą chwilę zakłócana wyłącznie przez...

Ivan: 28
Juno: 14
Kanel: 4
Kris: 12
Licho: 15
Lis: 4
Orlaith: 9
Pliszka: 10
Warn: 9
Wulf: 7

Zamruczała na zgodę. Przekręciła się ostatni raz obok Innis, ciało przywarło do ciała i zapadły się obie w siebie, przytulone jak para szczeniąt. Nim ostatnia fala odpływu poniosła ją w głębokie, czarne morze, Alsvid pomyślała półprzytomnie: dziwne zwyczaje. Ale miłe. Wcale miłe. Zbudziło ją słońce...

Alsvid uśmiechnęła się, nikczemnie i bezecnie, ale zawsze. Mruknęła: — Jest dużo rzeczy, o które cię jeszcze nie prosiłam. Nie naciągała na siebie kołdry, delektując się uczuciem chłodu wędrującym po jej skórze z każdym podmuchem powietrza wpadającym do komnatki i poruszającym leniwie zasłonami w o...

Poruszyła się w mimowiednym wzdrygnięciu, jak spłoszone zwierzę, które nie spodziewało się po wyciągniętej ręce niczego życzliwego. Refleks, pomyślała. Bezmyślny i niemądry, nic więcej, nie wart pochylenia się nad nim. Zamiast tego nachyliła się nad Innis, żeby pocałować ją jeszcze raz czule, mocno...

Ile kosztuje najdroższe wino w „Natura Rerum”?

Potwierdziła wzajemne poczucie jasności. Gdzieś w połowie wysnutego przez blondyna wątku nagła jasność padła także na treść brunatnozielonego tomiku przytulonego przez niego do boku, nawet jeżeli domniemana wyłącznie w przypływie złośliwego humoru u Alsvid: ni chybi była nią jakaś poczytna powieść ...

Panie się chyba wstydzą, to ja powiem: zamorskiego pochodzenia obłe ustrojstwo służące niechybnie do masażu.

Krótkie i szczere po prostu , z jakim Konrad Flatau odpowiedział na wyłożone przez nią zagadnienie sprawiło, że Alsvid uniosła brwi w wyrazie autentycznie rozbrajającego i niezamiarkowanego zaskoczenia. Sama nie pamiętała już, kiedy ostatnio zdarzyło się jej zaskoczyć równie miło. Choć nie, właśnie...

Podziękowała brunetce za pomoc krótkim, wdzięcznym słowem, a gdy znaleźli się z Konradem Flatau sami pod sklepieniem ptasich plafonów, odwzajemniła jego zdawkowe przywitanie. — Alsvid. Zasiadła na przeciwnym krańcu szezlonga, zakładając jedną nogę na drugą i kierując spokojne, wnikliwe spojrzenie b...