[tab]Usadowiona na skrzyniach, z tobołkiem pod głową, słuchała wykładu Gaspara, chociaż bujanie działało na nią usypiająco. Zwłaszcza że kiepsko ostatnio spała. Od czasu przygody w domu aukcyjnym nawiedzały ją w snach okruchy wizji, które, żeby było śmieszniej, same do pewnego stopnia były snami. A ...

https://cdn.discordapp.com/attachments/984165981746262087/986726256211009636/rosario.png [tab]— Ci sami — potwierdziłam rechot Doyle’a i uśmiechnęłam się pod nosem. — Pasuje jak ulał. Spróbuj zjechać na ręcznym. Idę o zakład, że nic z tego, złociutki. [tab]Skoro do szczęścia potrzebowaliśmy teraz c...

https://cdn.discordapp.com/attachments/984165981746262087/986726256211009636/rosario.png — Na to już trochę za późno, kochaniutki — odparła Doyle’owi, po czym zostawiła Billy’ego i całą resztę samym sobie, chcąc zbadać frontowe wejście. Gdy wróciła, towarzystwo gapiło się do wnętrza penetrowanego p...

Odskoczyła od amatora cudzej prywatności spisanej, szukając wzrokiem czegoś, czym mogłaby mu poprawić. Zupełnie zapomniała, że gdzieś tam nad nią, piętro czy dwa, siedzi na parapecie Upiór z Gealhaar, szczęśliwie lubiący drobne brunetki. Adrenalina i emocje w momentach bezpośredniego zagrożenia pog...

— A wyglądam ci, jakbym go miała? — zapytała spokojnie, choć w środku wszystko zmierzało w kierunku przeciwnego bieguna. Miała po dziurki w nosie tego miejsca, tych ludzi, ich popieprzonych pomysłów i jebanego dziennika, na który wszyscy napalili się jak szczerbaci na suchary. I mimo zmiękłych najp...

https://cdn.discordapp.com/attachments/984165981746262087/986726256211009636/rosario.png Nie podjęła pyskówki z Doylem, pamiętając o rozpieprzonym kiblu i Obecności, która na moment przejęła stery. Skupiła się na rzeczach chwilowo ważniejszych od różnicy w poglądach. Bez słowa wyjęła z przekazanych...

— Wygląda na to, że za mało — odrzekła, patrząc na poruszające się daleko w dole pionki sług. — Gdybym wiedziała, że i tak skończy się łażeniem po ścianach, zaproponowałabym ci kradzież. Byłoby szybciej i oszczędniej. Westchnąwszy, zdjęła najpierw jeden, a potem drugi pantofelek i w takiejże kolejn...

— Nie ma za co — odrzekła, również patrząc na powalany popiołem dywan. — Dosłownie. Czuła się skrępowana jego podziękowaniami, bo nie uważała, by na nie zasługiwała. Zrobiła, to, co musiała, nie to, co chciała. Gdyby tylko los nie spłatał jej figla, stawiając na drodze wampira, któremu z oczywistyc...

https://i.imgur.com/p4Kd5KA.jpg https://cdn.discordapp.com/attachments/984165981746262087/986726256211009636/rosario.png „Nie zamierzam. Nie zamierzam. Nie zamierzam” — słowa jak groch w grzechotce obijały jej się po głowie z nieprzyjemnym chrzęstem. Czy aby na pewno nie zamierza dać się tym skurwi...

https://cdn.discordapp.com/attachments/984165981746262087/986726256211009636/rosario.png — Duży chłopiec — skomentowała wybuch Doyle’a, przymykając na moment powieki, pod którymi odbił się obraz Kafara. Ucisnęła nasadę nosa, windując jakimś cudem wciąż całe okulary o cal w górę, po czym poprawiła j...

— Ma rację — poparła chłopaka Amelia. — Jesteśmy tu jak na widelcu. Trzeba zejść z widoku, może też zabrać ze sobą to żelastwo. Ukryć gdzieś w krzakach, żeby nie ściągało niepotrzebnej uwagi. Menko sapnął i pokiwał odzianą w szyszak głową, jakby sam w głębi ducha mędrkował nad tematem. Tymczasem po...

Z pewną dozą konsternacji obserwowała, jak Gaspar bez słowa i z kamienną twarzą przymierza naszyjnik. Napad wampirzego humoru zakłuł ją ostrzegawczo pod żebrem, ale nie zwróciła na to uwagi. Aktualnie kłuło ją niemal całe ciało, ze szczególnym uwzględnieniem skóry na grzbiecie i skroni. — Powiedzia...

Mogła mieć traumę i problemy w ścisku i chaosie bitwy, ale nawet one jawiły jej się ciekawszymi od tego, co działo się obecnie. Czy też raczej: co się nie działo. Starcie z kurduplem było absolutnie najnudniejszym w całej karierze Alvy Tuirseach. Lekko już przysypiająca, łuczniczka ruszyła przez ta...

Alva naszykowała sobie strzałę, sprawdziła po kolei osad, lotkę, promień i grot. Tym ostatnim wydłubała brud spod paznokcia, po czym opuściła przygotowaną broń, by nie nadwyrężać niepotrzebnie mięśni, i splunęła przez okno. W dole dostrzegła sztalugę i rozpoczęty obraz, ale malarza nigdzie nie było...

To nie był dobry dzień na zabijanie, ale na umieranie już wcale niezły. Aura beauclairskiego lata przywodziła na myśl rajskie ogrody, strumyk szemrał kojąco. Alva westchnęła, jakby z żalem, choć trudno było stwierdzić, czym właściwie spowodowanym. Kiedy jej oponent po przeciwnej stronie placu dał s...