Vatt'ghern

Ja i kuzyn Ferrant - mówię dalej - sądzimy jednak, że są to obiecanki-cacanki, za
pomocą których stary chrzan myśli nakłonić młódeczkę do łóżkowych zapałów. Że Egmund i
Xander są jedynymi realnymi dziedzicami tronu. A jeśli będzie to wymagało coup d’état, to w
wykonaniu któregoś z tych dwu. Obu poznałem, poprzez kuzyna. Obaj są... takie wrażenie
odniosłem... śliscy jak gówno w majonezie. Jeśli wiesz, co chcę przez to powiedzieć.

- To aż takie wyrzeczenie? - nie rezygnował bard. - Aż taki trud? Powiedzieć: „Zagraj
to jeszcze raz, Jaskier. Zagraj „Jak mija czas”.
- Zagraj to jeszcze raz, Jaskier. Zagraj „Jak mija czas”.
- Powiedziałeś to zupełnie bez przekonania.
- I co z tego? Przecież i tak zagrasz.
- A żebyś wiedział.

Andrzej Sapkowski pisze:- W jaki sposób mnie odnalazłeś? Skąd wiedziałeś, że jestem w Brokilonie?
- Od Triss Merigold... Cholera... - Jaskier potknął się ponownie i byłby wywalił, ale idąca
przy nim driada podtrzymała go zręcznym chwytem, zadziwiająco silnym przy jej niewielkiej
posturze

– Takiej hanzy jak hanza Valdeza drugiej nie było i nie będzie. Pieśń śpiewają o tym, jak wyrwali się obławie pod Sardą. Ot, głowy bujne, ot, kawalerska fantazja! Mało komu z nimi w paragon iść.

Wyrwa, Guado, Sibell, Brugge, Casterfurt, Mortara, Ivalo, Dorian, Anchor, Gors
Velen