Leśniczówka
: 14 mar 2021, 21:52
W najdalszym zakątku osady, z dala od reszty chałup, a przy wiodącej w kierunku wznoszącego się lasu ścieżce, stoi małe hodowlane gospodarstwo z leśniczówką, siedzibą tutejszego łowczego. Poza mieszkalną chatą z drewna, ozdobioną jelenią czaszką nad progiem, w opłotkach znajduje się wkopana w ziemię spiżarka, niewielkich rozmiarów stodoła z szopą, gęsi kurnik oraz dwa świreny. Podwórze wypełniają także ujadania i tresowanych posokowców. Pośrodku, w rusztach nad wolnym ogniem lub wielkim saganie gotuje i wędzi się mięsiwa, uprzednio sprawiane na pieńkach pod postacią krwawych połaci, oddzielanych od skór, które same wędrują zazwyczaj do wioski lub poddawane są wstępnej wyprawce przez znającego się na rzeczy łowczego. Co jakiś czas, bacząc na psy i aby nie wdepnąć w pozostawione na zewnątrz wnyki, zajeżdżają tu wojskowi i panowie z pobliskiego fortu, po aprowizację lub zamówienia na szykującą się ucztę, niekiedy przyobiecane trofeum do oprawienia. Po sąsiedzku zachodzi także miejscowa ludność, by nabyć skórki i drobną dziczyznę, czasem poradę dotyczącą strzelectwa. O ile, rzecz jasna, zastaną gospodarza na miejscu, bo ten większą część dnia spędza na doglądaniu łowisk. Na gospodarstwo wraca niby niedźwiedź do gawry — by po zgromadzeniu zapasów pokrzepić się snem. Jego prawdziwym domem jest las, a leśniczówka zaledwie jego przedsionkiem.