Miała więcej niż jednego asa w rękawie, ale tym, którym cisnęła we wroga, okazał się blotką. Drab złowił okiem błysk dobywanego sztyletu. Mięśnie zadziałały szybciej od myśli, kiedy szykowana do uderzenia na Elspeth pałka zatoczyła zamaszysty łuk w powietrzu. W zaułku zadzwoniło metalicznie — zbity...

Kopnięty tasak poleciał przez zaułek, ginąc z zasięgu i widoku pośród porzuconych pod ścianą zapleśniałych skrzynek. Zerwany kaptur załopotał krótko, odsłaniając ciemną, szczeciniastą czuprynę zakładnika, który momentalnie zesztywniał pod przyłożonym mu do karku ostrzem. Na krótko. Trzymany na szty...

— Nie — odpowiedział z wolna Gilbert, podnosząc oczy na Ritę. — Do nieokrzesanych nie. Rudzielec zacisnął wargi, zabębnił palcami po blacie, zamyśliwszy się nad czymś. — I na pewno nie samą — dodał. — Rendal pójdzie z tobą. Gil ruchem głowy wskazał na harfistę strojącego instrument i dykcję. Na sal...

Mały garnek, utensylia alchemiczne, garota, zestaw wytrychów w skórzanym pokrowcu, ciężka metalowa kulka, kulka szklana, woniejąca saletrą, z konopnym lontem, buteleczki z ciemna substancją, woreczek ziół, bandaże, konopna lina, puzderko z czarnym barwnikiem, bukłak, prowiant, kawałek kredy, zwinię...

Sztych halabardy nie przestawał wskazywać krasnoluda, nawet po tym, jak jego pas znalazł się na ziemi. Pomimo tego ani przemawiający człowiek, ani jego trzej kompani nie wyglądali, jakby czuli się zagrożeni. Stali swobodnie, w lekkim rozkroku, trzymając dłonie na drzewcach i rękojeściach broni, mia...

Przeciwnik walczył zacięcie, jak przyparty do muru szczur. Widząc nadlatujący miecz agentki, nie ryzykował parowania. Broń Efy była cięższa, a jego tasak pozbawiony jelców. Zjeżdżająca po zastawie na rękojeść klinga mogła skrócić mu palce, dlatego, odwracając się od ściany, spróbował uskoczyć. Był ...

Guzdrała się przy jego ranie, ale nie sprawiła mu bólu. Przy wyciąganiu grotu siedział nieruchomo, w milczeniu, z niezdradzającą niczego pobladłą pod maską twarzą. Oczy pod kapturem lśniły mu jak u narkomana, pot i krew wydzielały nienaturalny zapach laboratoryjnych woni. Kiedy wyciągała drzazgi z ...

Ten schrypnięty, który przemówił pierwszy, był najstarszy z całej trójki. Krótka szczecina włosów maskowała sypiącą się tu i ówdzie siwiznę, widoczną dopiero na drugi rzut oka. Nie maskowała długiej, jasnej blizny znaczącej mu bok czaszki. Twarz miał pociągłą i lekko zapadniętą. Wejrzenie puste i i...

— Ciszej — wycedził przez przywołany na twarz uśmiech, pomimo jej zmitygowania się. — Ciszej, Rita. Nie tak głośno. Niczego nie sugeruję, po prostu potrzebuję twojej pomocy. A raczej ty potrzebujesz mojej. Zapytany o Alberta, Gil odpowiedział z miejsca, cytatem. Nie pamiętała skąd, choć pamięć i oc...

Spuchnięte, kostropate łapsko zamieszało wywar, wywołując wir, który pochłonął i porwał na dno rękę Asterala. Za jego plecami, na gałęzi pokręconej wierzby, coś zachichotało ochryple i przemówiło złośliwie, głosem znanym mu już z innego koszmaru. — Co dziś mnie, jutro tobie. Co ma wisieć, nie utoni...

Nad Ban Ard nastał słoneczny, pogodny dzień. Niedoszły sekundant Haszek spędzał go na skraju wypełniającego się pierwszymi interesami Placu Skrybów, pod budką z piwem. Opierając się plecami o budkę, z kuflem przyhołubionym do wydatnego brzuszyska, patrzył na pękającą na powierzchni pianę, zastanawi...

Rączy skurwysyn ponownie dał się złapać na tę samą sztuczkę, choć tym razem prawie udało mu się sparować. Kiedy jej klinga zawyła, zmieniając trajektorię, osłonił się o moment za późno, odbierając jednak cięciu część impetu przez skręcenie się w biodrach. Klinga agentki rozerwała mu rękaw i skórę, ...

— Z pustym mieszkiem — mruknął Gilbert. — Ten kres faktycznie będzie kwestią dni. Lub godzin. Chwilowo, jej mieszek był cięższy o jedną monetę. Słuchający jej diatryby Gilbert zrobił głęboki wdech, powstrzymując się od przewrócenia oczami i złośliwego podsumowania jej aspiracji. A replikę miał niez...

Elfka padła na kolana, w kurz i krew umierającego Piołuna. Rozsypując zawartość torby, wyjęła narzędzia potrzebne jej do zatamowania krwawienia. Wiedziała, że ma niewiele czasu. Zwinięty na podłodze, nieludzko blady Asteral wykrwawiał się na jej oczach, tracąc oddech i tętno. Nawet dla kogoś z trzy...

— Jesteście dobrze poinformowani, Lasoto z rodu Wielomira. — Ratiz był pierwszym, który odezwał się po przemowie Lasoty, która pozostali na miejscu zawodnicy i widzowie gonitwy zechcieli z zainteresowaniem wysłuchać. — I polityczni. Ale na waszym miejscu nie przeceniałbym siły szlacheckich sentymen...