Pociągnięty w stronę zaułka harfista natychmiast odciągnął Ritę od rojącej się przy świątynnym murze dzieciarni. — Nic im nie dawaj, zasrańcom! — krzyknął, zwinnym ruchem wyciągając jej monetę z palców, zanim zdążyła przekazać ją bystrookiej dziewczynce. Zaraz potem nie mniej zwinnie uchylił się pr...

Nie pamiętała drogi powrotnej do kostnicy. Ostatnim wspomnieniem był rzednący dym, z którego wyszła po omacku. Pozostałą część dzielącego ją od mortuarium dystansu pokonała siłą woli i rozlewającego się po krwiobiegu eliksiru. Towarzyszyło jej larum jakiegoś obdartusa wołającego straż ogniową. To o...

Skwapliwe wynurzenia elfki dotyczące osobistych relacji z obecnym gospodarzem dworku i tym razem nie zostały skomentowane słowem ani czynem ze strony pytającego. Przy czynach, do których był zdolny, nie był to najgorszy wariant. Mogła nawet założyć, że bierze jej słowa za dobrą monetę. Faktycznego ...

Na jego słowa zareagowali różnie. Jeren zmrużeniem oczu i skoszeniem ich na pozostałych, Loup splunięciem, a Dunstan wyprostował się dumnie, wyciągając zza kołnierza swój medalion. — Przyjrzyj się dobrze — oznajmił mu spokojnie, lecz wyniośle. Noszony przez niego amulet faktycznie różnił się od świ...

Tłusty trzmiel krążył pod sufitem, bezowocnie szukając drogi wyjścia. Wiercący się na krześle Daromir Wielomir obserwował niezgrabnego owada, którego bzyczenie było jedynym przerywnikiem dla ciszy, która zapadła w gabinecie. Siedzący obok krasnolud trzymał język i nerwy na wodzy. Nie pozwolił się s...

Zerwana plomba uwolniła bezpłomieniową mieszankę, która w kontakcie z powietrzem zaczęła wydzielać gęste opary dymu. Reakcja zachodziła błyskawicznie — jeszcze zanim granat dotoczył się do nóg zaskoczonego przeciwnika, połowa zaułka utonęła w mgle gęstej jak smoczy kaszel. Skrzynka była lekka i zbu...

Wystarczająco inteligentny Gil skwitował prztyczek w nos lekkim uśmiechem i pogodną kapitulacją. — Dobrze, zachowaj swoje sekrety. — Wysyłając ją z podobną misją, niezaprzeczalnie miał pod dostatkiem swoich. — Uważaj na siebie. I wracaj bez zwłoki. Spisawszy wiadomość, oddaliła się od szynkwasu w s...

Ból w żebrach przypomniał o sobie, teraz kiedy wysiłek zmuszał ją do głębszych oddechów. Forsowane ramię dawało o sobie znać podczas prób trafienia ruchliwego, upierdliwego celu. Klinga mignęła szybkim cięciem, które i tym razem, mimo nieporęczności parującego oręża, zdążył odbić, zanim zrobiło mu ...

Gabinet , w którym się znajdowali, był chłodny i ciemny niby karcer, do którego mogliby trafić, gdyby nie pochodzenie i krasomówstwo Lasoty. Wrażenie, które sprawił przed strażnikami, oszczędziło im też kilku nieprzyjemności po drodze. W tym choćby skopania, wleczenia albo obicia drzewcami, co było...

https://i.imgur.com/v5Ee5y5.png Reprezentacyjna siedziba lokalnej władzy sprawowanej przez burgrabiego, a także miejsce cyklicznych spotkań plenum miejskiej rady. Powstawał przez sześć lat, zaś autorem jego projektu był Anicet Klodian, słynny creydeński architekt nobilitowany przez miasto za zasług...

Wkurwienie stało się zamaszystym cięciem wyprowadzonym z biodra. Zbir, zwinny jak fryga, i tym razem spróbował wywinąć się wyjącej w powietrzu smudze stali. Chwyciwszy za upuszczoną buławę, nie zdążył już unieść i uderzyć. Uskoczył do tyłu, z braku miejsca wpadając na mur za plecami. Cięcie mające ...

— Ma tupet i miecz. Mówi, że to pamiątka z wojska, ale ja farmazonowi nie wierzę — Gilbert wzruszył ramionami, kosząc spojrzeniem na odwróconego plecami Rendala. — Natomiast wiem na pewno, że odźwierny ze „Szlaku” to jego znajomy od kielicha. Pomilczał przez chwilę, po czym oderwał łokcie od blatu,...

Nie kazał jej stulić mordy, ale nie wyglądał na zainteresowanego jej odpowiedzią. Nie patrzył na nią. Jego oczy były nieruchome, nieskupione na konkretnym punkcie. Zbyt zwierzęce, by potrafiła wyczytać z nich ludzkie emocje. — W jakim sensie? Nie kręć — powiedział. — Mów, kim jesteś dla niego. Cisz...

Łysy wojak okazał się przynajmniej dostatecznie przekonujący, by strażnicy z miejsca uwierzyli w jego skorygowaną wersję wydarzeń, w której to krasnolud był zatrudnionym przez szlachcica najemnikiem. Od momentu pojawienia się Lasoty „sługa” był przez przedstawicieli porządku ignorowany. Bynajmniej ...

Słodycz eliksiru zabiła metaliczny posmak krwi. Mikstura smakowała karmelem i euforią. Wiedziała, że nie zadziała od razu, ale kiedy już zacznie krążyć w krwiobiegu, da jej witalność młodego wilkołaka, wyobraźnię szamana, rozumowanie seryjnego mordercy i delikatność nietoperza krwiopijcy. — Przy ok...