Dotknęliście filakterium, które w reakcji na wasz dotyk zareagowało światłem. Iluminacja wydobywała się z krawędzi wielościanu, zalała pomieszczenie niby fala, pochłaniając nie tylko materię. Nie określiliście momentu, w którym straciliście wzrok, a potem pozostałe zmysły. Nie wyłapaliście chwili, ...

Lasota milczał, kiedy słuchał krasnoluda. Kiwał łbem w geście aprobaty, gdy ten komentował zasłyszane słowa w rozmowie, sprowadzając je do esencji. Pomimo początkowej nieufności, mężczyźni jakoś odnaleźli nić porozumienie. Skropionej w wódce, rykom i niemej groźnie rozwalanie sobie mord. — Bo to je...

— Jestem zainteresowany wami. — Postawił krok bliżej elfom. Nie zamierzał odpuszczać. W przeciwieństwie do poprzedniej rozmowy z wdową, nie musiał już bawić się w retorykę. Przy elfickich skurwysynach należało mówić wprost i na temat. — Rozmawiałem z wdową. Relemis znalazł coś w lasach. Na moment s...

Gromki śmiech poniósł się z kącika, w którym przebywali wojowie. — Teorię zostawiam tym rudzielcom w sukienkach — kiwnął głową w stronę maga. — Nie jestem uczonym, nie gadaj do mnie fikuśnie, tylko prosto! Prosto jak marsz, cha! — żartował sobie, aby zamknąć temat przeznaczenia. — Życzę ci w takim ...

Ponura mina nie zeszła z facjaty Lasoty, który słuchając krasnoluda, spochmurniał bardziej. Oparł się na siedzisku, tym samym nieco odsuwając się od Jorega, i splótł dłonie. Cień połowicznie ukrył zmęczoną twarz wojownika, którego jedno oko, nadal uwidocznione w świetle palenisk, skupiło się na roz...

Lasota dotarł na miejsce wraz z posmutniałym synem. Rozejrzeli się po sadybie, szukając osób zdolnych udzielić informacji. Kiedy Daro zwrócił uwagi na elfy, jego ojciec nabrał powietrza przez nos, aż zagwizdało. — Nigdy nie ufaj elfom. — zdradził konfidencyjnym tonem. — W życiu nie zawsze się czyni...

Zaszarżował natychmiast, gdy krew spłynęła z rany przeciwnika, a metaliczny zapach posoki podjudził jego zmysły. Milczący milicjant przeszedł do zupełnej defensywy, gdy musiał unikać zamaszystych cięć oraz niespodziewanych pchnięć. Jan Pała nie ustępował, wykorzystując pęd oraz pasywną postawę wrog...

Jan Pała pokonał wielu przeciwników na swojej drodze, ale jeden z nich był uparty. W alternatywnym świecie mogliby pójść razem na piwo i pomilczeć jak prawdziwi przyjaciele, lecz tutaj i teraz przyszło im stoczyć bój w ciszy przerywanej szczękiem stali. Nie potrzebowali słów, aby wiedzieć. Nie potr...

Bandycki uśmiech malował się na gębie Lasoty, bowiem nie został wypędzony z terenu imprezy, więc cieszył się ze sposobności jak gnida, której uszło płazem. Nie przestraszyła go również perspektywa dostania po ryju od każdego chłopca Kenta i jednego krasnoluda. — O, tutaj najlepiej grzmotnąć — polec...

Jutro jadę na jezioro balować. Moja obecność będzie ograniczona do 12. Do później, kochani!

Erika i Croll Odrodziliście się w ranach pokonanych, jak larwy wypełźliście z ciał, przecisnęliście się przez szpary pancerza. Natury nie dało się pokonać, nikt nie mógł jej zatrzymać, nawet baszta uległa wobec nieuniknionej mocy. Kiedy podjąłeś decyzję pokierowania trzodą niczym pasterz, gdy odmów...

Jan odprawił na tamten świat łowcę. Brutalnie. Tym razem wiedział, że musiał zabić człowieka. Przygotowany, zastał Szpaka na miejscu. Nie wyglądał on na w pełni zdrowego, co Jan wykorzystał. Zaatakował szaleńczo, w furii, zamaszystymi cięciami nie pozwolił przeciwnikowi odetchnąć. Kiedy ten skupił ...

Lekko się ukłonił przed kobietą, a chociaż nie musiał tego robić, uznał, że należało oddać jej szacunek. Później, z przezorności, odprowadzał ją czujnym wzrokiem, aby upewnić się, iż wszystko było z nią w porządku. Spojrzał na niebo. Czerwień i pomarańcz zalewały bezkres, niedługo się ściemni, a wt...

Chociaż w tym momencie patrzył na siebie jak na przyczajonego kocura, tak naprawdę był ukrytym wśród stołów śmierdzącym od gorzały psem, a pies potrafił cichaczem, lecz zostawiał za sobą bajzel. Lasota był zbyt porobiony, żeby się tym przejmować, dlaczego z ukrycia patrzył na następne wydarzenia, z...

Patrząc na rozpłakaną kobietę i chlipiącego synka, Lasota poczuł dyskomfort. W pierwszym odruchu nie spodobało mu się to, co zobaczył, bowiem uważał płacz za przejaw słabości. Płacz nie rozwiązywał problemów, nie pokonywał wrogów, nie wyprostowywał sprawy. Kojarzył mu się z ofiarami – tymi, którym ...