- Skórę sprzedamy... - Jaskier, zapierając się, ciągnął linkę oburącz, czerwony z wysiłku. - A wąsy... Z wąsów -zrobimy...
Nikt nigdy nie dowiedział się, co tez poeta zamierzał zrobić z sumich wąsów. Linka pękła z trzaskiem, a obaj rybacy, straciwszy równowagę, zwalili się na mokry piasek.

Bajlifa własne słowa! - zaperzył się mieszczanin. - Będzie on pod prangierem stał do zorzy za to, że siał!
Siał zaś, złoczyńca, za nilfgaardzkim podpuszczeniem i za nilfgaardzkie srebrniki... Dziwne, prawda, zboże,
jakieś siał, zamorskie bodaj... Niech wspomnę... Aha! Defetyzm!

A list kredytowy, o którym napomykałem, potrzebny był ci na zakup wielkiego
ładunku kory mimozowej. Kupiłeś tego sporo, ale dość tanio, po trzydzieści pięć kopperów za funt,
od zangwebarskiego faktora, owego Trufla czy Smardza. Galera wpłynęła do portu wczoraj. I
wówczas się zaczęło.