Adolf i krzesło upadli na podłogę z hukiem i niemym okrzykiem bólu oraz zaskoczenia. Przydeptany, prawie wycharczał wciśnięty mu w usta gałgan przy wtórze suchej torsji rwącej mu się z głębi gardła. Ujrzała wyraźnie, jak narażona źrenica błyskawicznie szkli się i rozszerza pod wpływem trudnej do pr...

Ruszyła na umówione spotkanie, zaopatrzona w broń i zapasy, zaś lżejsza o błyszczący kruszec, który powierzyła Flohrii. Opiekunka, zwykle czytająca w przyrodzie jak w otwartej księdze, przyjęła go zainteresowaniem, obracając w dłoniach i studiując jego połysk. — Wygląda na bryłkę złota. Może być ce...

[tab]Rynart wysłuchał podwładnego. Nie przerywał, nie dał wyrazu niedowierzaniu, kto wie, może dlatego, że stojący przed nim skryty, acz robotny Pająk również należał do owego wąskiego, względnie godnego zaufania grona, które nie łączyło wypalanki z godzinami pracy. Mrożące krew żyłach spostrzeżenie...

— Nie przed nimi — Miki uchylił się od pytania na pytanie. Przekrzywił głowę, wachlując się rozpiętą koszulą, oddychał głośno z wyrazem upiornej błogości na twarzy. Plecy i potylica oparły się na podupadłym murku, przejmując część jego ciężkości. — Na czym? — Metys otworzył nieprzytomne oczy, spogl...

— Ino nie nad groble koło Vizimbory, niech was bogi bronią — odrzekł chłop, owijając zakupione przez Baldwina dobra w kawałek brudnego gałgana. — W tamejszych wodach niedobrego coś pono grasuje, ludzi zeżera… Wójt po wiedźmaka posłał, musi tedy rzecz poważna. — No, bydzie… Naści — maziarz wręczył B...

[tab]Ciął obu, gdyby ktoś wyjrzał na ogrzaną drżącym blaskiem zniczy aleję, powiedziałby, że jednocześnie, tak szybko ostrze viroledanki puściło jedno ciało i wgryzło się w kolejne. [tab]Pierwszego, potężnego, o pokrytej szczeciniastym zarostem gębie trafił ukośnie w pierś i posłał kilka chwiejnych,...

Krasnolud trzymał żelazo w ogniu. Płomienie wzrastały, żar przybierał na sile, każąc mu cofnąć się od kosza. W końcu, gdy pogrzebacz coraz bardziej zaczął przypominać wyjęty z paleniska pręt gotowy do przekucia, pokosił na nią zniecierpliwionym spojrzeniem. Nie zdążył wydusić z siebie choć sylaby z...

[tab]Naczelnik wkroczył do wiaty za Pająkiem, powłóczając nogą, którą kiedyś przygniótł mu zwalony sąg. Bynajmniej zadowolony, o dziwo, nie spiorunował wzrokiem podwładnego, nie wygarnął mu swego gniewu ni rozczarowania, nie tracił czasu nawet na opieprzanie go. Poza wąsem i kulasem, znany był z teg...

Unikanie Elagera przyszło jej bez wysiłku uciekania się do wybiegów i kamuflażu — ten wciąż przebywał poza obozowiskiem. Tym razem nie był jednak jedynym nieobecnym. Wieść o incydencie z brakującym inwentarzem dał jej do myślenia, wyzwalając w niej ostrożność oraz przywołując na myśl potwory żyjące...

Tutejsze muszki, choć niewątpliwie irytujące, miały jednak tę zaletę, że nie składały jaj w ludzkim ciele i nie ucztowały na mózgu wciąż żyjącej ofiary, by po przepoczwarzeniu, na deser zjeść gałki oczne i ulecieć przez oczodoły. Muszki kontynentalne w porównaniu z zerrikańskimi tse-tse były dopraw...

— Też — wyznał w odpowiedzi na pierwsze z pytań. Ociągająco i z wahaniem zabrał dłoń po przekazaniu jej pudełka. — Nie mogą przy mnie tego znaleźć… Nie tutaj! Świeżo cofnięta ręka wystrzeliła do powierzonego jej pojemnika, domykając wieczko, ledwie inwigilatorka zdążyła go uchylić i zakosztować zna...

[tab]Choć tego ranka widział wcale niemało rzeczy dziwnych, zaskakujących, wręcz niewyjaśnionych, to użyczonego mu bułanka w najśmielszych wyobrażeniach Corryn nadal nie posądziłby o zdolność do wykrzesania z siebie prawdziwego galopu. A jednak, rumak niósł go do domu niczym wiatr. Świszczący, chrap...

Kamień zaciążył jej w dłoni oraz niedawnym wspomnieniem spotkania jej w myślach, odbijając resztki światła na chropowatej, ziarnistej powierzchni nim ponownie spoczął w woreczku. Na zewnątrz, w kręgu utworzonym przez ich szałasy z ogniskiem w centralnym punkcie ujrzała dwójkę obcych elfów pod broni...

Miała przy sobie wszystko poza oddechem, kiedy zmienili okoliczności z placu Szarego na murek z pokrzywami i drzemiącym burym kundlem za pobliskim węgłem. Miki, nawet jeżeli dostrzegł Morganę w Jutcie, miał to w nosie. To i jeszcze trochę. Jej wywołane zmęczeniem rozdrażnienie mogło docenić, że met...

Zatrzaśnięty mebel zadrżał, plując kurzem ze szczelin i klekocząc niedomkniętymi szufladami i ich nieujawnionymi tajemnicami. Goric, ewidentnie wyrwany ze swojego naturalnego, to jest bardziej roboczego środowiska, kręcił się wkoło po pomieszczeniu, zaglądał w kąty i posapywał. Wstrzymał się, usłys...